Τσέρι

Τσέρι
Χωριό της επαρχίας Λευκωσίας της Κύπρου
[[File:{{{imagemap}}}|270px|text-top|]]
Γεωγραφικά Στοιχεία
Επαρχία	Λευκωσία
Συντεταγμένες	35°04'26.9"N 33°19'27.2"E
Ιστοσελίδα
www.tseri.org.cy

Το Τσέρι βρίσκεται νότια της Λευκωσίας, κάπου οκτώ χιλιόμετρα από αυτή και συνορεύει στα βόρεια με το Στρόβολο, στ' ανατολικά με τα Λατσιά, στα δυτικά με τη Δευτερά, βορειοδυτικά με τη Λακατάμια και στα νότια με τον Αναλυόντα, Μαρκί και Κοτσιάτη. Από την ίδρυσή του μέχρι τις μέρες μας, είχε μόνιμα πληθυσμιακή αύξηση και σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, οι κάτοικοι του πλησιάζουν τις έξι χιλιάδες.

Ονομασία

Σύμφωνα με τη Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια (εκδ. 1989), το Τσέρι πήρε το όνομά του από τη λέξη «τζιερίν» (κερί) λόγω των πολλών μελισσιών τα οποία παρήγαγαν μέλι και κερί.

Άλλες εκδοχές αναφέρουν ότι το όνομα προήλθε από το τοπωνύμιο «Ξέρι», το οποίο προηγήθηκε της ονομασίας «Τσέρι» και πιστεύεται ότι προήλθε από την έλλειψη υδάτινων πόρων(ξερό-ξηρασία) που χαρακτήριζε ανέκαθεν την περιοχή. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, το χωριό ήταν αρχικά κτισμένο στην περιοχή «Τρυπί» που βρίσκεται σήμερα προς τα νότια και συνορεύει με τις κοινότητες Μαρκίου και Αναλυόντα. Η περιοχή «Τρυπί» αναφέρεται σε χάρτες του 16^ου και 17^ου αιώνα.

Ιστορία

Η ιστορία του χωριού είναι περισσότερο γνωστή κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, όπως αυτό μαρτυρείται μέσα από τα κατάστιχα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, τα κρατικά αρχεία και αρχεία βιβλιοθηκών. Από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της η κοινότητα κατοικήθηκε από Έλληνες, ενώ για μια περίοδο γύρω στο 1861, που το χωριό δόθηκε από τους Τούρκους στον Mehmed για τον Ahmed ( πληροφορία από τα αρχεία της Εθνικής βιβλιοθήκης της Σόφιας 1571-1878) εγκαταστάθηκαν και μερικοί Τούρκοι, αλλά για μικρή περίοδο. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το Τσέρι διοικητικά υπαγόταν στον Καζάν Κυθρέας.

Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν ορισμένοι βοσκοί οι οποίοι αρχικά έκτισαν τις μάντρες τους, γύρω στο 1750 μ.Χ.

Η προέλευση των πρώτων κατοίκων δικαιλογείται με δυο εκδοχές. Η πρώτη αναφέρει πως αυτοί προέρχονταν από το γειτονικό χωριό Καμπιά, ενώ η δεύτερη αναφέρει, πως το χωριό κατοικήθηκε από τους τελευταίους κατοίκους του χωριού Τρυπί, το οποίο βρισκόταν στη νότια πλευρά του Τσεριού, κάπου ενάμισι χιλιόμετρο από αυτό. Το Τρυπί σημειώνεται σε παλιούς χάρτες της Κύπρου των χρονολογιών 1573 και 1650 μ.Χ. Σε μικρή απόσταση από το Τρυπί, ήταν κτισμένος μεσαιωνικός οικισμός στην τοποθεσία «Λυσατζιά» πράγμα που μαρτυρείται από αρχαιολογικά ευρήματα του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου.

Έκταση

Η έκταση του Τσερίου ανέρχεται στα 2710 εκτάρια και σε αυτή συγκεντρώνονται ή προβλέπεται να συγκεντρωθούν διάφορες χρήσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η κτηνοτροφική περιοχή, η βιομηχανική ζώνη, η βιοτεχνική ζώνη, το πεδίο βολής της Εθνικής φρουράς, το στρατόπεδο, μέρος του σκοπευτηρίου, διάφορα λατομεία, το αεροδρόμιο ελαφράς αεροπορίας και οι εγκαταστάσεις της Α.Η.Κ.

Βιοτεχνική Ζώνη

Η βιοτεχνική ζώνη Τσερίου, βρίσκεται στα ανατολικά του πυρήνα της κοινότητας και εφάπτεται της βασικής αρτηρίας, που έχει πρόσφατα βελτιωθεί και συνδέει το Τσέρι με τον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας – Λεμεσού. Σήμερα στη βιομηχανική ζώνη, στεγάζονται βιοτεχνικά – αποθηκευτικά υποστατικά, τα οποία είναι διάσπαρτα στο χώρο της ζώνης.

Στην κοινότητα υπάρχουν περισσότερες των 50 βιοτεχνιών και εργαστηρίων, τα οποία έχουν ανεγερθεί στις οικιστικές ζώνες. Από το 1996 έχει καθοριστεί, στο Τσέρι, βιοτεχνική ζώνη, η οποία βρίσκεται δυτικά της βιομηχανικής και σε απόσταση περίπου 80 μέτρων από την οικιστική ζώνη.

Η ανάπτυξη του βιομηχανικού τομέα στο Τσέρι, παρουσιάζει συγκριτικά πλεονεκτήματα, σε σχέση με την περιοχή του Τοπικού σχεδίου Λευκωσίας, όσον αφορά την εύκολη οδική προσπέλαση προς αυτή , λόγω της γεωγραφικής θέσης του Τσερίου, σε σχέση με το προγραμματιζόμενο εθνικό οδικό δίκτυο και τους δρόμους πρωταρχικής σημασίας που το περιβάλλουν.

Παραδόσεις

Στο παρελθόν, οι κάτοικοι του χωριού ασχολήθηκαν με παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως του κατασκευαστή «τσέστων», «σαρκών», «φρουκαλιών» τη δημιουργία χειροποίητων κεντημάτων και με την παρασκευή του χαλουμιού, αλλά και της ελαιοκαλλιέργειας και παραγωγής ελαιόλαδου. Κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες ασκούνταν παράλληλα και με άλλες αγροτικές εργασίες.

Το Τσέρι έχει να επιδείξει έργα κεντητικής, κυρίως πλουμιά με βελόνι και σμιλί. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το «τσεριώτικο κλόσι», το οποίο κοσμούσε το άκρο των κεντημάτων, συνήθως των τραπεζομάντιλων, των «δισκόρουχων» και των πετσετών.

Εκκλησίες

Το 1882, κτίστηκε στο κέντρο του χωριού ένας αφιερωμένος στους Άγιο Ανδρόνικο και Αγία Αθανασία. Αυτός ο ναός κοσμεί μέχρι σήμερα τον κεντρικό πυρήνα της κοινότητας. Το μύρωμα της εκκλησίας έγινε τον Αύγουστο του 1913. Στο αρχικό κτίσμα προστέθηκε το καμπαναριό της εκκλησίας.

Ερείπια εκκλησίας αφιερωμένης στην Αγία Αικατερίνη βρέθηκαν στο παλιό κοιμητήριο της κοινότητας, το οποίο βρίσκεται σήμερα δίπλα από το νεόκτιστο Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Αγ. Ελένης. Στον χώρο όπου βρέθηκαν τα ερείπια κτίστηκε ένα παρεκκλήσι, το οποίο αγιογραφήθηκε και λειτουργείται τις 25 Νοεμβρίου, ημέρα της Κοιμήσεως της Αγ. Αικατερίνης.

Το 2009 ολοκληρώθηκε μεγαλεπήβολος ναός για να καλυφθούν οι θρησκευτικές ανάγκες των κατοίκων της κοινότητας και αφιερώθηκε στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Τα θυρανοίξια του ναού πραγματοποιήθηκαν την 1^η Ιανουαρίου το 2010 από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Ταμασού, Ησαϊα στην παρουσία και του Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, κου. Βασιλείου.